Marco Mazzieri: “Puerto Rico verdiende te winnen”.
Foto: © 2017 World Baseball Classic, Inc.

De eerste beslissingswedstrijd in de World Baseball Classic werd meteen de laatste wedstrijd van bondscoach Marco Mazzieri van Italië. Zijn ploeg verloor van Venezuela en werd zo al in de eerste ronde uitgeschakeld in het prestigieuze toernooi, dat uiteindelijk werd gewonnen door de Verenigde Staten.

Vooraf al was bekend dat Mazzieri na afloop van de World Baseball Classic zou worden ontslagen door de Italiaanse bond. Wie zijn opvolger wordt, is nog niet officieel bekend. De geruchten worden wel steeds minder ontkend dat die opvolger Mauro Mazzotti wordt: de huidige general manager van T&A San Marino. Zelfs bondsvoorzitter Marcon erkent dat de Milanees een zeer serieuze kandidaat is. De beslissing wordt begin april bekendgemaakt.

De aftredende bondscoach Marco Mazzieri uit Grosseto, stond twee interviews toe aan medewerkers van website Baseball.it. Hij laat zich daarin lovend uit over de prestaties op de World Baseball Classic van het Nederlands Koninkrijk en Puerto Rico. Mazzieri: “Het resultaat van de World Baseball Classic is niet juist, want Puerto Rico verdiende te winnen. Vanaf het begin toonde Puerto Rico zich als een ware ploeg met het juiste enthousiasme en de juiste passie.”

Lof

Mazzieri vervolgt: “De Verenigde Staten hebben gewonnen, omdat het moest winnen. Want anders zou de Classic van 2021 er nooit komen. Dankzij de hand van manager Jim Leyland werd Team USA  alsnog een ploeg. Maar het is ook waar dat het reglement van dit toernooi was gemaakt, om deze vooraf gekozen ploeg ver te brengen.”

Zijn lof over Oranje was met name gericht tot de pitchers. “Nederland heeft, in tegenstelling tot Italië, bewezen dat ze pitchers kan produceren. Natuurlijk hebben ze Curaçao en Aruba als Nederlands grondgebied, maar via via komen ook hun pitchers door. Met vooral Van Mil en Stuifbergen, die boven de 90 mijl pitchen!”

Nutteloos

Mazzieri, die met hulp van vrienden graag zou werken aan de wedergeboorte van honkbal in zijn stad Grosseto, is een fervent tegenstander van het Italiaans besluit om in de reguliere competitie met ingang van dit jaar in plaats van drie nog slechts twee wedstrijden per week te spelen. Sterker nog: hij zou zelfs een vierde wedstrijd per week willen introduceren. “Onze jongens moeten zich overdag al inspannen om ’s avonds aanwezig te kunnen zijn”, vertelt Mazzieri. “Daardoor bereidt onze competitie onze talenten niet goed voor op internationale toernooien, waar ze plotseling negen wedstrijden in tien dagen moeten spelen. Met twee wedstrijden per week kunnen we ons niveau nooit verhogen.”

De nu nog Italiaanse bondscoach: “Het is nutteloos te verhullen dat dit onze zonde is. Ik weet in ieder geval niet meer wat te doen. De laatste tien jaar hebben we alleen pitcher Maestri afgeleverd, maar die vertrok al snel naar het buitenland. Panerati heeft in 2011 en 2012 een paar goede seizoenen meegemaakt, maar na wat blessures van hem hebben we de opvolgers gemist, die we nodig hebben op internationaal niveau.”

Hoogtepunten

Mazzieri heeft in beperkte mate wel gebruik gemaakt van Italiaans geschoolde spelers en vindt dat hij bij het Europees kampioenschap vorig jaar in Hoofddorp op gelijk niveau kon strijden tegen de sterkere rosters van Spanje en Nederland. Zijn hoogtepunten waren echter de Europese titels, die hij met de Azzurri won in 2010 en 2012. “Wat een feest om na zes gemiste edities eindelijk weer kampioen te worden in 2010”, blikt hij terug “Daarna was het ongelooflijk dat we ook in 2012 wonnen in Nederland, waar ze hun hun honderdste verjaardag wilden vieren met een Europese titel.”

Maar niet alles verliep voorspoedig voor Mazzieri: “Mijn grootste teleurstelling was onze prestatie bij de Premiere12 in 2015. Ik heb na dat toernooi echt overwogen om iets anders te gaan doen. Het was toen een uiterst zware onderneming. Voor ons Italianen is het altijd heel moeilijk te wennen aan een maand in Taiwan met hun manier van leven, hun manier van eten en hun manier van organiseren. Zo vermoeiend om voor iedere wedstrijd en voor iedere training lange busreizen te moeten maken.”