Nol Houtkamp (l) op de foto met een mede-icoon uit de Nederlandse honkbal en softbalsport: Hamilton Richardson
Nol Houtkamp, die vijftien jaar lang succesvol het Nederlands softbalteam onder zijn hoede heeft gehad als bondscoach, is op donderdag 22 februari op 89-jarige leeftijd overleden. De heer Houtkamp is lid van verdienste van de KNBSB en werd voor zijn vele bijdragen aan de softbalsport opgenomen in drie Halls of Fame.
Nol Houtkamp honkbalde zelf in de jaren vijftig en zestig voor de verenigingen RCH, HCK (Kinheim) en EHS (bijgenaamd Bulldogs). Met deze clubs speelde hij ook op het hoogste honkbalniveau in ons land. In 1961 kreeg hij een medaille als beste slagman van de hoogste afdeling. Vanaf 1957 werd Houtkamp als outfielder een basisspeler van het Nederlands honkbalteam. Houtkamp speelde in een succesvolle periode voor de Oranje-honkballers, want met de ploeg veroverde hij viermaal op rij de Europese titel (1957, 1958, 1960 en 1962).
Met Oranje nam Houtkamp ook deel aan de Global World Series in Detroit in 1957, waarvoor Nederland als Europees kampioen was uitgenodigd. Ook behoorde hij tot de ploeg die in 1961 deelnam aan de eerste Haarlemse Honkbal Week. Houtkamp speelde in 24 officiële interlandwedstrijden voor de nationale honkbalploeg.
Na afsluiting van zijn spelersloopbaan richtte Nol Houtkamp zich op het coachen. Dat deed hij aanvankelijk in zowel honkbal als softbal en bij meerdere verenigingen, maar richtte zich later op alleen op softbal. Na twee jaar het Jong Oranje softbalteam te hebben geleid werd Houtkamp in 1969 hoofdcoach van het Nederlands softbalteam. Hij was in die functie vijftien jaar (1969-1983) aan de nationale ploeg verbonden, een record dat nog altijd overeind staat.
In 1979 leidde Houtkamp Nederland naar de allereerste Europese softbaltitel. Hierna zouden er nog twee volgen in 1981 en 1983. Ook nam Oranje tijdens het coachschap van Houtkamp voor het eerst deel aan een Wereldkampioenschap. Dat was in 1974 in het Amerikaanse Stratford. Ook tijdens de WK’s van 1978 (El Salvador) en 1982 (Taiwan) had Houtkamp de leiding. Bovendien nam Oranje in deze periode deel aan de eerste twee edities van de Haarlemse Softbal Week (1980, 1983).
Na te zijn gestopt als bondscoach van Nederland verzorgde Nol Houtkamp een aantal trainingen en instructie-bijeenkomsten in Spanje op uitnodiging van de Spaanse Bond. Ook werd hij clubcoach en was er een aanstelling als bondscoach van België. Met de Belgische ploeg stuntte hij tijdens het EK van 1990 met een 1-0 winst tegen Nederland en veroverde het zilver. Houtkamp leidde vervolgens nog de hoofdklasse-softbalteams van TYBB, DSC ’74 en Amsterdam Pirates en bleef tot op hoge leeftijd zijn kennis over softbal delen met speelsters en coaches en ‘iedereen die maar wilde luisteren’, zoals hij zelf altijd zei.
Voor zijn vele bijdragen aan de softbalsport kreeg Nol Houtkamp verschillende onderscheidingen. In maart 1980 werd hij benoemd tot Lid van Verdienste van de KNBSB. In 1983 werd hij als eerste Europeaan opgenomen in de Hall of Fame van de International Softball Federation.
In 1991 werd Houtkamp lid van de Hall of Fame van de European Softball Federation en op 10 september 2005 werd hij officiëel opgenomen in de Hall of Fame van het Nederlands Honkbal en Softbal Museum.
In 1999 introduceerde de KNBSB een prijs die vanaf dat moment zou worden uitgereikt aan personen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van softbal. De onderscheiding werd vernoemd naar Houtkamp en wordt jaarlijks uitgereikt tijdens het prijzengala aan het einde van het seizoen. Meestal was het Nol Houtkamp zelf die prijs persoonlijk uitreikte.
Na de fusie tussen de Haarlemse verenigingen DSC ’74 en TYBB ging de hierdoor ontstane vereniging Olympia Haarlem op een naar Houtkamp vernoemd sportpark. Dat fraaie complex was in 2014 de locatie van het Wereldkampioenschap Softbal, de eerste keer dat het mondiale evenement in Europa plaatsvond. Nol Houtkamp gooide de ceremoniële eerste bal.
