Loes Asmus in actie tijdens het wereldkampioenschap in Viera.

Dames die honkballen; het zijn er niet veel in Nederland. Dat het wel kan, bewijst onder andere pitcher Loes Asmus. Begonnen met honkbal, vervolgens enkele jaren gesoftbald, maar uiteindelijk toch gezwicht voor haar eerste keus. “Ik was heel slecht in het pitchen bij softbal en dat vind ik toch echt het mooiste van het spelletje”, vertelt Asmus.

 Niet veel vrouwen blijven honkballen, of maken de overstap van softbal naar honkbal. Toch waren het er in 2010 genoeg om een nationaal dames honkbalteam te starten. Sindsdien is het team blijven bestaan en doen de dames elke twee jaar mee aan het wereldkampioenschap. Het enige grote toernooi waar het team ook echt tegen andere damesteams kan spelen.

Het Nederlands team wist op het WK in Florida geen wedstrijd te winnen.

Twee weken geleden verliep de achtste editie van het WK voor Nederland helaas niet zoals gehoopt. Na acht verloren wedstrijden eindigen de dames op de twaalfde en tevens laatste plaats. “Het had zeker beter gekund”, aldus Loes Asmus. Waar ging het fout? Volgens Asmus is dat moeilijk om te zeggen. “Het is niet één ding, maar een samenloop van omstandigheden. Iedereen deed uiteraard zijn best, maar ik denk dat niemand echt op 100% heeft gespeeld. Iedereen heeft meer fouten gemaakt dan normaal, minder geslagen dan normaal of meer wijd gegooid. Het kwam er gewoon allemaal niet uit. Natuurlijk gingen er dingen goed. Zo waren er hele mooie vangballen en goede acties in het binnenveld. Maar er ging gewoon net te veel mis.”

Uitdaging

Het ultieme doel was om in de winnaarspoule terecht te komen. Dat dit een uitdaging zou worden, bleek al na de eerste wedstrijd. “We hadden die eerste wedstrijd tegen Korea gewoon moeten winnen”, stelt Asmus. “Doordat we die hadden verloren, werd het meteen een stuk lastiger.” De Verenigde Staten, Puerto Rico en Venezuela waren vervolgens ook te sterk voor Nederland. Jammer, maar zeker geen schande. “Het is altijd lastig om jezelf te vergelijken met teams die het honkbal zo professioneel hebben opgezet in hun land. Venezuela heeft recent bijvoorbeeld voor het eerst een professionele damescompetitie opgezet. En in Japan is dat al langer het geval. Je ziet dan ook dat Japan al vijf jaar op rij wereldkampioen is geworden.”

Line-ups voor de wedstrijd tegen Venezuela.

In Europa is Nederland nog het enige land met een nationaal vrouwenteam, maar daar kan binnenkort verandering in komen. Frankrijk is namelijk bezig met de opzet van een dames honkbalteam. Asmus: “Dat zou heel leuk zijn, want dan kan je jezelf met gelijke krachten meten.” Nu is dat nog lastig omdat er in Nederland geen competitie voor het dames honkbal is. Een nationaal team is gelukt, maar voor een volledige competitie zijn er simpelweg veel te weinig spelers. Het Nederlands team bereidt zich daarom voor door wedstrijden tegen herenteams te spelen. Dit heeft volgens Asmus zeker voordelen. “Mannen zijn nou eenmaal sneller en sterker waardoor ze ballen veel harder het veld in slaan. Het is dus een goede leerschool. Zeker aangezien het damesteam uit Australië bijna even sterk aan slag is als de heren waar wij tegen spelen.”

Populariteit

Asmus hoopt wel dat de populariteit van het dameshonkbal in Nederland zal stijgen aankomende jaren. “Ik denk dat het potentie heeft om te groeien, maar dat zal niet heel makkelijk zijn. Eigenlijk moeten we bij de jeugd beginnen met bijvoorbeeld het opzetten van een competitie. Dat meisjes vanaf een jaar of 12 niet automatisch gaan softballen, maar de keuze krijgen tussen honk- en softbal. Verder blijft de bekendheid van honkbal sowieso een lastig punt. Toen het Nederlands herenteam wereldkampioen werd, was het maar enkele seconden op het nieuws te zien.”

Vooraf had Asmus tegen zichzelf gezegd: dit wordt mijn laatste WK. Inmiddels is ze daar niet meer zo zeker van. “Toen ik dat had besloten, had ik wel in gedachten dat we beter zouden presteren dan we uiteindelijk hebben gedaan. Op deze manier wil ik eigenlijk niet eindigen.” In ieder geval zal de werpster dit jaar eerst haar eigen competitie afmaken in het herenteam van Ridderkerk Rowdies. Daarna is het tijd voor een paar maanden rust. Wat er vanaf januari wordt opgezet vanuit het dameshonkbal, is verder nog niet bekend. Aannemelijk is het wel dat Asmus dan weer van de partij is. Om vervolgens over twee jaar haar honkbalcarrière bij het Nederlands damesteam goed af te sluiten bij het negende WK. Voor Asmus in ieder geval geen straf. “Het blijft een super mooie ervaring om in zo’n stadion te kunnen spelen.”