Roos-Marijn Kramer in actie tijdens de European Pro Series (Foto: Fred Versluis)
Het was een druk, maar ontzettend mooi seizoen voor Roos-Marijn Kramer. De 19-jarige pitcher heeft veel gespeeld, goed gepresteerd en zelfs de Riet Vermaat Trofee ontvangen voor de meest talentvolle werpster van Nederland. “Ik had van tevoren niet verwacht dat ik zoveel kansen zou krijgen dit jaar”, vertelt Kramer.
Roos-Marijn Kramer speelde afgelopen seizoen met Onze Gezellen in de Silver League. Daarnaast maakte ze deel uit van het Talent Team Holland (TTH), waarmee ze negentien zondagen in de Golden League speelde en meedeed aan het EK U19. Ook mocht ze af en toe meespelen met de Terrasvogels, nam ze deel aan het EK U22, maakte ze haar debuut bij het A-team en speelde ze op de European Cup Winners Cup. “Het was een heel gaaf seizoen waarin ik veel ervaring heb opgedaan en mentaal echt gegroeid ben. Ik ben beter gaan nadenken en ben beter in staat om het spel en de slagvrouwen te lezen. Ik ben zeker tevreden over hoe dit jaar is verlopen.”
European Pro Series
Aan het begin van het seizoen mocht Kramer haar debuut maken bij Team Kingdom of the Netherlands tijdens de Euopean Pro Series. Hierbij speelde het Nederlands team drie wedstrijd tegen USSSA Pride, een van de topteams van de Amerikaanse professionele softbalcompetitie. Kramer: “Het was echt bizar dat ik daar mijn debuut mocht maken. Ik had vooraf niet al te veel verwachtingen. Uiteindelijk heb ik in alle drie de wedstrijden één inning mogen gooien. Ik was al blij als ik geen punten tegen zou krijgen, want ik stond daar tegen meiden te gooien waar ik echt ontzettend tegen opkijk. Dat is bij de eerste wedstrijd die we speelden in ieder geval gelukt. Verder vind ik dat het team het goed heeft gedaan. Bij de derde wedstrijd zijn er zelfs twee homeruns geslagen en kwamen er echt meiden op de honken. Dat was mooi om te zien. Alle speelsters wisten zich goed aan te passen en daar draait het uiteindelijk allemaal om.”
Europese kampioenschappen
In juli speelde Kramer achtereenvolgend het EK U19 en het EK U22. Twee mooie ervaringen met allebei hun eigen speciale momenten. “Je hebt een andere rol in beide teams. Bij het EK U19 was ik een van de oudste van de groep waardoor je meer verantwoordelijkheid voelt en je het team mee wil nemen. Met U22 was ik juist een van de jongste waardoor meiden mij meer meenamen en hielpen met bepaalde dingen.” Bij het EK U19 was de eerste wedstrijd tegen Italië een hoogtepunt voor Kramer. Ze moest de wedstrijd starten én kwam er in de laatste inning weer op als closer. “We gingen er met het team vol energie in alsof het een finale was. We kwam echter al heel gauw ruim op achterstand. Toch hebben we in de laatste inning zeven punten gescoord en zijn we er overheen gegaan. Dat was een heel mooie overwinning. Het was voor het eerst in tien jaar dat Nederland U19 van Italië won.”
“Tijdens het EK U22 zijn we overal vrij gemakkelijk doorheen gewandeld. Twee jaar geleden was het team ongeslagen Europees kampioen geworden en we hadden de motivatie om dat opnieuw te bereiken. Helaas verloren we in de finale van Italië. Het zijn altijd weer die Italianen”, zegt Kramer lachend. “Maar uiteindelijk heeft iedereen wel alles gegeven. We stonden echt als een team in de finale.”
Silver en Golden League
Met Onze Gezellen kwam Kramer uit in de Silver League, maar met het TTH speelde ze 24 wedstrijden in de Golden League. Dit was wennen aan het begin, maar er was steeds meer progressie zichtbaar. “We waren een jong team dat bijna geen ervaring had met de Golden League. Dit was lastig en aan het begin verloren we vaak mercy-rule. Daarom zijn we steeds bepaalde doelen gaan stellen. Zo was een van de doelen dat we sowieso de zeven innings wilden halen in de wedstrijden. Door het op deze manier aan te pakken, zijn we steeds verder gekomen. De laatste paar maanden hebben we sommige clubs echt onder druk kunnen zetten. Tegen Tex Town Tigers hebben we zelfs een tiebreak gespeeld. Naarmate het seizoen vorderde verloren we ook met steeds kleinere verschillen in de uitslagen. Je zag dus een stijgende lijn.”
Alhoewel het TTH uiteindelijk alle wedstrijd heeft verloren, werkte dit volgens Kramer niet demotiverend. “Het was een mooie uitdaging. Door de doelen die we stelden, gingen we ons steeds meer focussen op kleine dingen en zijn we steeds beter gaan spelen. Je verliest wel alles, maar je moet kijken naar wat je eruit kan halen. Het is een hele goede leerschool. Je wil steeds harder werken zodat je de volgende keer wel de resultaten behaalt.”
Kramer heeft dit seizoen dus een voorproefje gehad van de Golden League, maar zal volgend jaar het hele seizoen uitkomen in de hoogste klasse van het Nederlandse softbal. Ze stapt namelijk over van Onze Gezellen naar Terrasvogels. Daarnaast zal ze meer ervaring op doen bij het A-team, want vanaf november mag Kramer daar een aantal trainingen meedoen. “De Olympische Spelen van 2020 zie ik nog niet als doel. Dat is wel erg vroeg. Maar als ik hard werk en softbal vier jaar later weer onderdeel is van de Olympische Spelen, dan zou dat wel goed kunnen.”
