Het is nog niet zo lang geleden dat het overgrote deel van de honkbalwedstrijden in de Nederlandse competitie werd afgewerkt door één (startende) werper op de heuvel. Tegenwoordig is de werpheuvel het domein van specialisten, aangestuurd door de tactische en strategische inzichten van de manager en zijn coaches.

Laten we de finale van het World Port Tournament 2019 tussen Nederland en Japan als vertrekpunt voor de verdere verduidelijking van alle veranderingen nemen.

Voor Team Kingdom of the Netherlands fungeerde Rob Cordemans als startende werper. Hij werd na vier volledige en ijzersterk gegooide innings toch vervangen. Niet omdat hij de slagploeg niet aan zou kunnen, maar om een heel andere reden. De basissnelheid van zijn worpen is zodanig hoog, dat zo’n worp per ongeluk raken soms al verstrekkende gevolgen heeft.
Dat gebeurde vanmiddag ook: het tweede punt voor Japan ontstond door een homerun van Masaya Higashimota die op zo’n manier was ontstaan. Dan moet je als manager doortastend zijn en je werper – hoe goed hij ook draait – vervangen. Je kunt het risico in dit soort wedstrijden niet lopen dat er meer van zulke ‘ongelukjes’ gebeuren.

Middle relievers en closers

Hierna nemen de middle relievers hun taak over. Zij gaan over het algemeen door tot de 8ste of 9de inning. Afhankelijk van de situatie in de wedstrijd kan er door de manager voor worden gekozen de laatste nullen te laten maken door een closer.

Relievers zijn er in de regel genoeg voor handen, dat kunnen echte relievers zijn of (geroutineerde) starters die incidenteel in relief optreden. Vanmiddag was Diego Markwell van Curaçao Neptunus – eigenlijk een starter – de eerste reliever in de wedstrijd. Hierna verschenen ‘echte’ relievers (Juan Carlos Sulbaran en Kevin Kelly) op de heuvel. Hun verdere vervanging was enkel en alleen gericht op het voorkomen van schade (de tegenstanders beletten om te scoren). Deze situatie ging door tot het begin van de 9de inning. Toen was het tijd voor het inbrengen van Tom Stuifbergen, een closer, om de twee laatste nullen te maken. Met steun van zijn veld deed hij dat uitstekend.

Bekende topwerpers concentreren zich in de regel op één specialisme. Soms switchen ze echter van de ene specialiteit naar de andere. Misja Harcksen van Curaçao Neptunus en Team Kingdom of the Netherlands heeft de overstap van starter naar reliever succesvol gemaakt. En ook Mike Bolsenbroek, die in de Oranjeselectie voornamelijk als reliever optreedt, neemt in competitiewedstrijden regelmatig de rol van starter op zich.