In 1966 – welgeteld 9 jaar na de oprichting – stond HCAW aan de poort van de hoofdklasse. Daartoe werd het Haagse Storks in een beslissingswedstrijd in 7 innings verslagen. Het werd maar liefst 12-1. Rob Hoffman, in die tijd één van de beste werpers van Nederland, heeft daar ongetwijfeld een groot aandeel in gehad.

In het seizoen 1967 werd voor het eerst aan de competitie van de Hoofdklasse meegedaan. Met één hikje in 1983 (degradatie) is de club nooit meer van het belangrijkste toneel van het Nederlandse honkbal verdwenen. Die ’terugval’ duurde ook maar één seizoen, want vanaf seizoen 1984 was men alweer terug in de Hoofdklasse.

52 seizoenen achter elkaar

Sinds het prille begin in 1967 is HCAW dus 52 seizoenen achter elkaar actief op het hoogste competitieniveau. In het Nederlandse honkbalwereldje een prestatie die door niemand wordt geëvenaard, laat staan overtroffen.

Als je alle reguliere wedstrijden bij elkaar optelt, kom je aan 1901! Een nauwelijks te bevatten aantal. Daarvan werden er 898 gewonnen en 956 verloren. 47 ontmoetingen eindigden in een gelijke stand.

De hoofdprijs – het landskampioenschap – werd tweemaal gewonnen. In 1996 door Kinheim te verslaan. In 1998 was Neptunus de mindere.

Dit jaar opnieuw de play-offs

Of het bij deze twee kampioenschappen blijft, moet worden afgewacht, want ook dit seizoen heeft HCAW zich weten te plaatsen voor de halve finales van de strijd om de Nederlandse titel. Samen met titelverdediger Curaçao Neptunus, L&D Amsterdam en Hoofddorp Pioniers wordt in een halve competitie gestreden om een plaats in de Holland Series. De traditionele serie wedstrijden aan het einde van het seizoen die de kampioen van Nederland oplevert.