In 2011 was Jair Jurrjens nog een All-Star in de National League. Voor de Atlanta Braves won hij dat seizoen dertien wedstrijden en eindigde hij met een ERA van 2.96. De toen 25-jarige Curaçaose righty leek op weg naar een schitterende loopbaan in de MLB, tot een zware knieblessure roet in het eten gooide.
De Braves lieten hem gaan en via de Orioles en de Rockies verdween hij in 2014 van het MLB-toneel. In 2015 gooide hij nog op Triple-A niveau en maakte hij onderdeel uit van de selectie van Team Kingdom of the Netherlands voor de eerste editie van de Premier12 in Taiwan.
Hij imponeerde voor Oranje, maar verloor in één week tijd zijn goede vriend en oud-teamgenoot Tommy Hanson en zijn vader. De laatste overleed in de nacht voordat hij de kwartfinale zou starten. Jurrjens reisde uiteraard terug naar Curaçao en dat was het begin van een zware periode.
Depressie
In 2016 speelde hij in Taiwan, maar ook daar speelde blessures hem parten. Hij werd ontslagen en kwam in een depressie terecht. Net toen hij het diepe dal uitkwam, in 2017 weer voor Oranje speelde op de World Baseball Classic en een Minor League contract tekende bij de Dodgers, kwam naar buiten dat hij positief had getest op verboden middelen. De antidepressiva die hij voorgeschreven kreeg, bleken niet op de lijst van toegestane medicijnen te staan.
Na zijn schorsing probeerde hij zich terug te vechten door in de Dominican Winter League te spelen voor de Tigres del Licey. In dienst van die ploeg raakte hij opnieuw zwaar geblesseerd. Deze keer was het zijn labrum in de werparm die het begaf. Een van de zwaarste blessures die je als werper kunt krijgen. Weer een jaar uit zijn loopbaan kwijt aan een blessure en dan was het nog maar de vraag of hij echt weer zou herstellen.
Revalidatie
Een zware revalidatieperiode sluit Jurrjens deze week af nu hij weer terug is bij het Koninkrijksteam. Voor Licey gooide hij al weer een aantal keer in wedstrijden en op woensdag keerde hij terug op de heuvel bij Oranje. Op Instagram schreef de voormalig Major League All-Star hierover het volgende:
Een jaar geleden bereidde ik mij voor op mijn schouderoperatie. Ik wist niet of ik hier wel van terug zou kunnen komen. Niet wetend of ik ooit nog zou pitchen was een gevoel dat ik niet kan beschrijven. Er waren tegenslagen, maar ik weigerde om mijn angsten realiteit te laten worden en ik werkte elke dag keihard naar dit moment toe.
Vier jaar geleden bracht ik op deze datum nog tijd door met mijn vader voordat wij afreisden naar Taiwan voor de Premier12, niet wetende dat dit de laatste dagen zouden zijn dat ik hem mee zou maken. Ik keer nu terug, sterker dan ooit en met een engel uit de hemel op mijn schouder en engelen op aarde om mij heen, die voor mij juichen. Ik ben klaar om opnieuw te vechten voor mijn dromen.
Jair Jurrjens
