Na een verblijf van een maand in Taiwan is Eva Voortman deze week teruggekeerd in Nederland. Voor de 26-jarige international was het haar tweede Aziatische avontuur, nadat ze vorig jaar nog speelde in de Japanse competitie. “Japan was voor mij persoonlijk geen makkelijk seizoen. Door met die ervaring nu in Taiwan te spelen, kon ik voelen dat het ook anders kan zijn”, blikt Voortman tevreden terug op haar verblijf bij de Taiwanese kampioen Caesar Warriors.

Haar deelname aan de Taiwan Professional Women’s Softball League (TPWSL) was een afsluiting van een bewogen seizoen, waarin Voortman met het Nederlands Koninkrijksteam plaatsing voor de Olympische Spelen misliep. Daarna nam ze voor de start van de Holland Series afscheid bij titelverdedigster FysioExpert Olympia Haarlem. Ondanks de tegenslag besloot Voortman afgelopen maand uit haar comfortzone te stappen en opnieuw een buitenlands avontuur aan te gaan. Nadat ze vorig jaar voor het Japanse Ogaki Minamo speelde, voegde Voortman zich nu voor een maand bij de selectie van Caesar Warriors, één van de zes teams uit de TPWSL.

In Japan zorgde de vele en lange trainingen en de onbekende taal voor een zware periode. En hoewel veel dingen, zoals het eten en een aantal gebruiken, volgens Voortman in Taiwan hetzelfde waren als in Japan, voelde de Nederlandse speelster zich in Taiwan een stuk sneller op haar gemak. “De cultuur in Taiwan was relaxter. Je merkt dat de mensen in Taiwan meer Westers zijn. De jongeren dragen gekleurde lenzen en je ziet veel opvallende haarkleuren”, vertelt Voortman, waarna ze er aan toevoegt: “Wat die haarkleur betreft paste ik er goed tussen.” Voortman: “Caesar Park Warriors is een team met veel studerende meiden, we trainden ook op het complex van de universiteit. De sfeer was goed. Er werd op het veld serieus en hard gewerkt.”

Vechten

Maar niet alles verliep direct soepel. “Ik heb gemerkt dat het lastig is om pas aan het einde van een seizoen bij een team aan te sluiten. Ik voelde me wel gelijk op m’n gemak, maar je merkt dat je dingen mist die belangrijk zijn op zo’n niveau.” Zo kreeg ze van haar coach in het begin niet altijd de kans om haar eigen pitches te gooien. Pas dagen later werd haar duidelijk hoe dat kwam. Voortman: “De coach die de tekens gaf, had niet goed uitgelegd gekregen wat ik graag gooi. Achteraf had ik dat natuurlijk beter moeten controleren. Maar in Japan had ik geleerd dat je geen vragen mocht stellen. En nu bleek dat dus juist anders.”

Op sportief vlak had Voortman na haar aankomst in Taiwan niettemin een vliegende start en won ze haar eerste twee wedstrijden. Toch was het lastig voor de Nederlandse pitcher om die lijn door te zetten. “Ik had niet verwacht na mijn aankomst op vrijdag gelijk twee wedstrijden te moeten gooien op zaterdag- en zondagochtend. Maar ik kon me er doorheen vechten.” Het eiste wel zijn tol in de dagen erna. “De week erop liep helemaal niet soepel. Ik had last van de warmte en kon me daar niet aan aanpassen. Achteraf had ik wat zuiniger met mijn energie moeten zijn”, beseft ze zich nu. “Twee wedstrijden per weekend vraagt gewoon veel van je lijf. Maar ik ging gelijk weer fanatiek door met trainen. Daar had ik wat meer rust moeten nemen om eerst goed te herstellen.

Beleving

Toch wist ze haar ritme terug te vinden en kon Voortman (4.74) in een maand tijd uiteindelijk zeven wedstrijden spelen voor haar Taiwanese club. En dat was niet altijd makkelijk. “De beleving was toch heel anders dan in de Nederlandse competitie. In Taiwan speelde ik een pro-league. De overwinningen en nederlagen tellen dan net wat zwaarder. Daardoor is de druk hoger en is er minder ruimte voor fouten.” Ze werd viermaal winnend pitcher en kwam tot 41 strikeouts in 43 2/3 inning.

“De competitie was ontzettend spannend. Vijf van de zes deelnemende teams konden in het laatste speelweekeinde van de reguliere competitie nog de Play-Offs halen. We speelden zelfs een bizarre laatste wedstrijd.” Dat duel tegen de nummer twee werd uiteindelijk door vijf punten in de zesde inning met 15-10 gewonnen. Maar het bleek niet voldoende. Caesar Warriors eindigde in de reguliere competitie op een gedeeld derde plaats met Fighting Dogs en liep door een slechter onderling resultaat de Play-Offs mis. “Ik was behoorlijk teleurgesteld. Ik had heel graag nog een aantal weken willen blijven en de Play-Offs gespeeld met die meiden”, aldus Voortman. Niettemin had ze het avontuur niet willen missen. “De meiden met wie ik speelde, waren ontzettend aardig, behulpzaam, grappig en ze werkten hard. Ik vind het niet altijd makkelijk om van huis te zijn, maar zij hebben ervoor gezorgd dat ik nu een hele mooie ervaring erbij heb.”