Zijn liefde voor honkbal bloeide niet op het honkbalveld op, maar thuis in de keuken. Met een pepermolen, formaat honkbalknuppel, in de hand. “Mijn vader gooide propjes papier en ik sloeg ze weg met de molen. Zo is het begonnen.” Met een lach op zijn gezicht blikt Rick Rizvic, de achttienjarige pitcher van DSS/Kinheim terug op de start van zijn honkbalcarrière. “Niet lang daarna kreeg ik mijn eerste handschoen. Om een beetje over te gooien in de tuin.” Vanaf dat moment gaat het snel.
Op zijn dertiende wordt Rizvic geselecteerd door de Baseball Academy Kennemerland, de Rabbits. “Toen werd het wel serieus. Niet veel later zat ik in de voorselectie van het Team Kingdom of the Netherlands U15.” De coaches daar zagen een pitcher in hem in plaats van een veldspeler. Rizvic verduidelijkt: “Ik ben linkshandig, dan vallen veel veldposities al af. Omdat je er dan niet goed voor staat om te gooien en dat gaat weer ten koste van de snelheid. De coaches zagen een pitcher in mij. En dat heeft mij gebracht waar ik nu sta.”
Mentale weerbaarheid
“Als pitcher ben je in controle van de wedstrijd”, vervolgt Rizvic. “Er hangt veel van jou af. Die spanning die het pitchen met zich meebrengt is mooi. Het vraagt wel om mentale weerbaarheid.” Dat mentale aspect is dan ook een belangrijk onderdeel van het topsportprogramma op het Talent Team NL Center waar Rizvic nu twee jaar intern zit en negen keer per week traint. “Dat is wel zwaar bovengemiddeld, je leert dan ook snel en veel. Over honkbal; we krijgen daar de beste begeleiding, maar vooral ook over jezelf. Je staat er opeens alleen voor, dat brengt veel verantwoordelijkheden mee.”
Interesse uit Amerika
Niet alleen in Nederland zagen ze zijn talent, resulterend in zijn deelname aan het WK U15 en het gewonnen EK U18 afgelopen zomer in Italië. Ook in Amerika is de interesse gewekt; zeven colleges wilden hem inlijven als pitcher. Al heeft hij naar eigen zeggen nog wel wat te leren. Rizvic: “Ik heb goede controle, moet het hebben van het op de spot gooien. Niet direct van de snelheid. Daar liggen kansen op verdere verbetering – een beetje snelheid erbij en ik moet een extra pitch ontwikkelen. In Nederland is drie verschillende worpen okay, maar internationaal is dat niet genoeg.” Het zijn stappen die hij verder in Amerika gaat zetten, want deze zomer vertrekt hij naar Oklahoma waar hij gaat spelen op het Seminole College. Trots: “Het is spannend, maar voelt zo goed dat een school uit Amerika; hét land van het honkbal, interesse in je heeft. Dat geeft zo een motivatie om door te gaan. Om mijn stinkende best te doen. En dan zien we wel hoe het gaat lopen.”
Wat hij het mooiste vindt aan honkbal? Rizvic besluit, trots op zijn sport: “Honkbal is een sport die iedereen kan spelen. Of je nu klein of groot bent, dun of dik: je kan altijd honkballen. Een belangrijke rol hebben in het team. Als je wat te zwaar bent, dan kun je niet op hoog niveau voetballen, maar wel een bal over het hek slaan. Dan ben je in het honkbal gewoon de held.”
