“Heel mijn leven sta ik al op het veld. Dat is ook echt mijn keuze en zo moet het ook zijn: je moet een sport doen, omdat jij het leuk vindt. Er plezier in hebt.” Aan het woord is Raydley Legito. Goeie kop, open, grote lach die niet van zijn gezicht verdwijnt als hij over honkbal praat. “Honkbal is mijn leven. Ik weet hoe het werkt. Sta sinds ik klein ben met de grote jongens in het veld. Natuurlijk ben ik meegenomen door mijn vader (voormalig honkbal international en huidige hoofdcoach van Curaçao Neptunus Raily Legito, red.), maar honkbal spelen is mijn keuze geweest.”
Eigen keuze
Gedurende ons gesprek is ‘de eigen keuze’ een terugkerend onderdeel van zijn verhaal. Natuurlijk heeft hij overlegd met zijn familie; vader, moeder en zus, over bij welke Amerikaanse college te tekenen. “Maar uiteindelijk beslis ik.” Dat gaat veelal op gevoel. En Panola College in Texas voelt goed. Legito: “De Texaanse college-league is goed, de connecties van de school zijn goed, er zijn veel scouts en de school staat goed aangeschreven. Verder is het een gok, net zoals zij een wilde gok met mij nemen; op basis van een video en verschillende gesprekken pas ik in hun systeem.” En dus begint Legito’s Amerikaanse avontuur in Texas.
Op meerdere posities inzetbaar
Over de achttienjarige infielder van de Rotterdamse Hoofdklasser Curaçao Neptunus wordt al sinds jongs af aan gezegd dat hij talent heeft. “Maar wat is talent?” pareert hij – de lach nog altijd breed op het gezicht. “Ik heb vanaf mijn twaalfde gedacht: ik wil hier zelf goed in worden. Niet omdat ik talent heb, maar omdat ik het wil.” Hij kan op meerdere posities in het infield uit de voeten, speelt korte stop, tweede en derde honk. “Als je op verschillende posities goed kunt spelen, hoe makkelijker je het maakt. Voor de coach, maar ook voor jezelf. Je maakt meer kans om in het veld te staan, omdat je inzetbaar bent daar waar de coach je wil hebben.” Tuurlijk heeft hij een voorkeur; korte stop. Zelfverzekerd: “Als korte stop sta je midden in het veld. Er gebeurt veel, je hebt veel te doen, je bent altijd bezig, meer in beweging. Vooral ook omdat je vaak de relay; de tussenpersoon, in het veld bent waar de bal naartoe komt.”
Op het Talent Team NL Center, waar hij sinds zijn zestiende intern zit en negen keer per week traint, heeft hij zich de afgelopen jaren snel ontwikkeld. “Het was een grote stap voor mij. Uit huis gaan, opeens veel zelf moeten doen, in een andere onbekende stad, twee keer per dag trainen. Dan moet je omschakelen. Hoe sneller, hoe beter. Als je prof wordt, moet je dat ook. Ik ben fysiek vooruitgegaan, technisch. En mentaal voorbereid. Je wordt in een situatie gegooid, een topsportomgeving. Waarin je het zelf moet doen en laten zien.”
Leren omgaan met falen
Legito vervolgt: “Honkbal is ook leren omgaan met falen. Slaan kan altijd beter, want het is moeilijk. Je gaat nooit altijd goed kunnen slaan. Als je van de tien pitches er drie raakt, dan ben je echt goed. Dat kan best frustrerend zijn, daar moet je mee om kunnen gaan. Alleen dan kun je een betere speler worden; je moet leren omgaan met falen. De knop om kunnen zetten. En, je moet als team elkaar oppikken. Als ik faal, dan kan degene na mij het oppikken. Door wel te slaan en op het honk te komen. De volgende keer is het weer andersom. Steun aan elkaar en voor elkaar, dat is waar het om draait in onze sport.”
