Vijftien jaar is Gio de Graauw wanneer hij het Talent Team NL Centrum in Ookmeer, Amsterdam, binnenloopt. Een jong broekie, niet gespierd en nog zoekende naar de juiste techniek zoals hij het zelf verwoordt. Nu, vier jaar later, is hij klaar voor de volgende stap. “Ik ben fysiek en mentaal zo veel sterker geworden. Zowel in het pitchen als in mijn eigen leven.” 

Zelfverzekerd loopt de Graauw door het topsportcomplex, de plek waar hij de afgelopen vier jaar vertoefde en veel leerde. De Graauw: “Alles bij het Talent Team is gericht op topsport, op de top bereiken. Het mentale stuk is daarin heel belangrijk. Voor mij eigenlijk wel het belangrijkst en het heeft me heel erg geholpen. Ik heb veel gesprekken gevoerd met coaches Martijn Nijhoff en Robin van Doornspeek over honkbal, maar ook over het dagelijks leven. Getraind op aanpassings- en doorzettingsvermogen, onder meer door oefeningen te doen die je uit je comfortzone halen. En natuurlijk trainingen op techniek, ook daar ligt focus. Met camera’s, meetapparatuur; hoe hard gooi je, met wat voor draai. De mannen van het A-team (van Team Kingdom of the Netherlands, red.) zie ik veel rondlopen, dat is gaaf om te zien. Dat is ook waar je naartoe werkt.”  

Droomdoel 
Toen De Graauw in november afreisde naar de Major Leaugue Baseball Power Showcase, was hij al in gesprek met een college om daar de komende twee jaar te spelen. Hij kreeg nog een ander mooi aanbod, maar uiteindelijk is het toch Seminole State in Oklahoma, Amerika, geworden. “Deze college is beter, staat vaker in de World Series waardoor ik in de toekomst meer kans heb op een draft voor de Major League Baseball. En dat is natuurlijk wat ik uiteindelijk wil”, licht De Graauw zijn keuze en ambitie toe. “Dat is het droomdoel van elke honkballer denk ik. De kans is klein, je moet veel geluk hebben, hard werken en op het juiste moment pieken. Maar als je iets echt wil, dan kan het.” 

Belangrijk voor het team 
Het traject met het college nam wat tijd, zes maanden om precies te zijn. Niet alleen De Graauw sprak veelvuldig met de coach, maar ook zijn ouders – die hem volledig steunen in het achternagaan van zijn droom. “Ik heb bij de coach aangegeven dat ik zoveel mogelijk wil gooien. Dat is nodig voor mijn ontwikkeling. En hij heeft aangegeven dat ze mij zien als starter. Dat is supergaaf. Het is heel speciaal als je gevraagd wordt. Niet iedereen krijgt die kans. Voel me echt vereerd dat ik daarnaartoe mag en mag spelen.”  

Het feit dat hij het seizoen bij zijn Nederlandse club HCAW niet kan afmaken, dat is wel een dingetje. “We zijn inmiddels gestart met de competitie en gaan voor het bovenste rijtje. Ik ben wel van belang voor het team. We willen de Holland Series halen, kampioen worden. En ik wil daaraan bijdragen”, legt hij uit. Om vervolgens te besluiten: “Ik wil daar ook wel bij zijn. Als we in de Holland Series zitten, dan kan ik – hoop ik – wellicht wel terugvliegen.”