-
door
Jolien Storsbergen
Pitcher Luuk ter Beek is na ernstige blessure weer terug op hoogste niveau
Afgelopen week stond pitcher Luuk ter Beek, 21 jaar en geboren en getogen in Nieuw-Vennep, voor het eerst weer op de heuvel bij Team Kingdom of the Netherlands. Tijdens het Wereldkampioenschap Honkbal U23 kwam hij in de wedstrijd tegen Zuid-Afrika als reliever het veld in. Een bijzonder moment. Ter Beek: “Toen coach Sidney de Jong me belde dat ik bij het team voor het WK zat, voelde dat als thuiskomen. Dat waarvan ik dacht dat het was weggenomen, is er weer. Kan weer. Een waanzinnig moment.”
Een moment dat kwam na de, vooralsnog, grootste prestatie uit zijn carrière. Een carrière die zo voortvarend begon, hem als zestienjarige in de Hoofdklasse bij Hoofddorp Pioniers bracht en een jaar later naar Amerika om via college zijn honkbaldroom na te jagen, maar op 23 juli 2021 tot een abrupte stop kwam. Op die zomerdag, daags na een succesvol summerball-seizoen, sloeg hij tijdens een ritje in een buggy over de kop. “Toen ik wakker werd, lag de buggy op zijn kop. Ik zag mijn linkerarm, klem tussen de rolkooi en de grond. Ik kon er dwars doorheen kijken, al het zachte weefsel lag eraf, alle spieren weg. Ik zag het, maar voelde niks”, blikt Ter Beek terug. “Direct daarna dacht ik: mijn rechterarm, die is goed. Wat er ook gebeurt, ik kan gooien.”
Van angst naar strijdbaarheid
Hij wurmde zich uit de buggy en is gaan rennen. Ter Beek: “Ik was alleen, moest terug naar het huisje van mijn gastfamilie. Het was misschien driekwart kilometer, maar voelde als tien. We zijn direct naar het ziekenhuis gereden. Toen pas kwam de pijn. De adrenaline zakte weg, de angst kwam in de plaats. Angst dat mijn arm eraf moest. Ik kon alleen maar schreeuwen ‘haal hem er niet af’. Wonder boven wonder waren mijn botten niet gebroken en bleek één zenuw nog intact te zijn. Die lag onder het laatste streepje huid op mijn onderarm: de zenuw die je hand gevoel geeft. De rest was allemaal weg, gevoelloos. Het was onwerkelijk.”
Om de dag wordt Ter Beek geopereerd, acht of negen operaties in totaal – hij is de tel kwijtgeraakt. Alle pezen in arm en hand moesten er opnieuw ingezet worden, huid van zijn benen naar zijn arm getransplanteerd. De verwachtingen van de artsen waren somber. “De dokter gaf aan dat het waarschijnlijk niet meer goed zou komen, dat het kunnen aantrekken van een handschoen alleen al meer dan een jaar zou duren. Ik zei: ‘maar over vijf maanden start het seizoen’. Dat ging niet gebeuren, liet hij weten. ‘In januari sta ik weer op de heuvel’ heb ik geantwoord.” De strijdbaarheid van toen, klinkt ook nu nog duidelijk door in zijn stem.
Herstelproces mentaal slopend
Het is het begin van een ongekende revalidatie. “Ik moest weer leren bewegen en voelen met mijn hand. En door de huidtransplantaties van mijn benen, kon ik ook bijna niet meer lopen. De eerste weken is de gedachte ‘het is afgelopen’ vaak bij me opgekomen. Ik moest mijn gedachten en lichaam van elkaar loskoppelen. Vertrouwen blijven houden, blijven pushen, ondanks dat mijn lichaam het zwaar had. Een moeilijk proces, waarbij ik steeds over de limiet moest gaan. Mentaal echt slopend.”
Het feit dat zijn familie door de coronarestricties niet naar Amerika kon komen om hem te ondersteunen, maakte het niet makkelijker. Terugvliegen naar Nederland voor herstel mocht in de eerste maanden medisch gezien niet en wilde hij daarna zelf niet, bang om zijn scholarship kwijt te raken en zo zijn honkbaldroom om te spelen in de Major League Baseball uiteen te zien spatten. Steun kwam uit de hoek, waar hij het op dat moment wellicht niet direct verwacht had. “Ik had vlak voor het ongeluk getekend bij Fort Hays State University in Kansas. Kende nog niemand. Maar de gasten uit mijn team en de coaching staf hebben me zo gesteund – naast en op het veld. Dat was echt goud waard.”
Na drie maanden komt het eerste resultaat in het herstelproces: Ter Beek kan zijn handschoen weer aan. “Het is moeilijk te omschrijven hoe dat voelde. Het was echt magisch.” En toen ging het snel. Ter Beek: “De eerste keer een aangegooide bal vangen, was spannend. Ik wist niet hoe ik zou reageren, kon mijn pezen ook nog niet volledig bewegen. Maar ik ving hem. Het voelde als een soort traktatie. Mijn teamgenoten stonden allemaal juichend om me heen. Dat was heel bijzonder.”
Terug waar ik hoor: op de heuvel
Met het vertellen van zijn verhaal, komt ook het gevoel van toen terug. Emotioneel vervolgt hij: “In januari 2022 stond ik, precies volgens mijn plan, voor het eerst weer op het veld tijdens een wedstrijd. Direct na de wedstrijd belde ik mijn vader. Het was midden in de nacht, hij schrok zich rot, ik was keihard aan het huilen. ‘Wat is er, wat is er’ riep hij. Ik was super emotioneel. Dit was het moment waar ik zo hard naar toe had gewerkt. Het was me gelukt, ik stond weer waar ik moest staan: op de heuvel.”
Fast forward naar het Wereldkampioenschap U23 half oktober in Taiwan. Ter Beek stond op het roster om te starten tegen Cuba, maar een fikse griep gooide roet in het eten van zijn rentree voor het Koninkrijksteam. Vier dagen later, op 21 oktober 2022, is moment dan toch daar. Team Kingdom of the Netherlands speelt tegen Zuid-Afrika en in de vijfde inning komt de grieperige Ter Beek als reliever in het veld. Het wordt zijn eerste inning voor het Koninkrijksteam sinds het WK U18 in september 2019 in Korea. “Dat ik van de coach die symbolische rentree mocht maken, daar spreekt zo veel waardering uit. Dat ik weer op het niveau zit, er weer bij hoor. Waar ik doorheen ben gegaan, dat is niet een klein gegeven. Van letterlijk niks kunnen vorig jaar, naar op de heuvel staan tijdens het WK in Taiwan nu. Het is mijn grootste prestatie tot nu toe”, besluit Ter Beek trots en dankbaar.
Direct na het Wereldkampioenschap is ter Beek teruggevolgen naar Kansas, om meteen in actie te komen tijdens de herfstcompetitie. In januari gaat de officiële competitie van start en hij is er meer dan klaar voor. Vastberaden zijn droom van professioneel honkbal spelen na te jagen. Nu hij dit heeft overwonnen, kan niets hem meer tegenhouden.
Laatste honkbalnieuws
-
Honkbal
/ 4 november 2024Koninkrijksteam sluit Kingdom Series af met overwinning op Bonaire
In de derde en laatste wedstrijd van de Kingdom Series stond Team Kingdom of...
-
Honkbal
/ 3 november 2024Koninkrijksteam verslaat ook Curaçao tijdens Kingdom Series
In de tweede wedstrijd van de Kingdom Series van 2024 op Aruba stond Team...
Laatste softbalnieuws
-
Profsoftbal
/ 21 oktober 2024Maxime van Dalen komt deze winter uit in Mexicaanse profcompetitie
Als eerste Europese vrouw gaat Maxime van Dalen deze winter deelnemen aan de Mexicaanse...
-
Softbal
/ 17 oktober 2024Hall of Famer Mark Smith toegevoegd aan coaching staf Koninkrijksteam
Team Kingdom of The Netherlands Women’s Fastpitch Softball heeft met Mark Smith een internationale...