Over een kleine drie maanden gaan in het Italiaanse Castions di Strada de finale van de Wereldkampioenschappen fastpitch softbal voor vrouwen van start. De voorbereiding op het toernooi is voor Team Kingdom of the Netherlands dan ook in volle gang. “Waar we ons in de winter hebben gericht op skills acquisition, werken we nu toe naar game readiness. En dat betekent meer wedstrijd specifieke trainingen, oefenwedstrijden en aan de hand daarvan ook naar het samenstellen van het definitieve team.”
Aan het woord is bondscoach Ferenc Jongejan: “We hebben het geluk dat we vrijwel iedereen bij elkaar hebben. Gedurende de winter hebben een aantal speelsters in buitenlandse competities gespeeld, maar nu zijn zij ook weer in Nederland en kunnen we met een vrijwel compleet team naar de WK gaan toewerken.” Vrijwel compleet, want een paar meiden die kans maken op een plek in het team, spelen op dit moment nog in de Amerikaanse college competitie.
“Met vrijwel alle speelsters bij elkaar maakt dat we, ten opzichte van de concurrenten, een uniek programma kunnen draaien.” Een programma waarin de speelsters meerdere keren per week samen trainen op het TeamNL Center en verschillende meiden bij hun clubteams ook samen trainen en spelen. De start van de competitie is naast een goede afleiding ook belangrijk in de voorbereiding. Jongejan: “Het spelen van wedstrijden is van groot belang. Je kunt veel simuleren in trainingen, maar het gevoel, de spanning, (onverwachte) spelsituaties, het tactische spel – daarvoor moet je ook echte wedstrijden spelen.”
‘Het team staat er goed voor’
“Van 29 april tot en met 1 mei spelen we om die reden vier oefenwedstrijden tegen Tsjechië. Zij komen niet in actie op de WK, maar zijn een sterk team (derde van Europe, red.) dat we in september op de EK wel gaan tegenkomen. De wedstrijden zijn ook een moment van doorselecteren en de balans opmaken voor de selectie van het definitieve team. We hebben nu twintig speelsters, zonder de college meiden, en we moeten terug naar zestien. Daarna gaan we in Nederland verder met de voorbereidingen tot we begin juli afreizen naar Italië, waar we in de week voor de Wereldkampioenschappen nog een serie van vijf oefenwedstrijden spelen.”
“Het team staat er op zich heel goed voor”, laat Jongejan desgevraagd weten. “Hoewel de start van het seizoen altijd een dip in belastbaarheid en blessures laat zien. We komen uit de zaal waar de omstandigheden altijd ideaal zijn, het weer is nog wisselvallig, de ondergrond anders, er is de opstart bij hun eigen team en met andere coaches. Dat alles bij elkaar maakt de eerste maand altijd pittig. Zowel fysiek als mentaal. We zijn blij dat zowel Lorraine als Charlotte na langere blessures goed hersteld lijken, maar hebben dus ook te maken met wat blessures. Waarbij de ontwikkelingen bij zowel Damishah (pols) als Dinet (voet) positief lijken –het is altijd kijken wat de impact is wanneer ze weer spelen- en ze bij het team weer langzaam gaan opbouwen. De blessure van Eva is serieuzer. Ze is afgelopen week geopereerd aan haar voet. Het revalidatietraject is inmiddels opgestart. Dit doet ze voor nu apart van het team en als ze voldoende op weg is voegt ze zich weer bij de selectie. We moeten kijken hoe dat richting de WK uitpakt.”
‘Blijkbaar is dit mijn route’
In een eerste reactie vertelt Eva dat het best goed met haar gaat: “Ik accepteer dingen snel, dit is gewoon hoe het nu is. Maar de eerste dagen heb ik natuurlijk echt wel gedacht: ‘hoe kan dit nou?’. In mijn hoofd had ik de route naar juli, naar de WK, al helemaal uitgestippeld. En nu ziet die route er heel anders uit. Ruim een week geleden ben ik geopereerd aan mijn voet en dat is gelukkig heel goed gegaan. Ik heb inmiddels gips gekregen dat is opgesneden, zodat ik het af kan doen en rustig mijn enkel kan bewegen en met de fysio kan oefenen. De eerste weken zijn het allerbelangrijkste in het herstel. Dit moet ik goed en rustig doen, specifieke oefeningen, geen risico’s. Verder is het aan mijn lijf en ik probeer dat zo goed mogelijk te ondersteunen met voeding en slaap. Ik wil hier beter uitkomen, blijkbaar is dit de route die ik daarvoor nodig heb.”
