Sterre den Duijn – representing Team Kingdom of The Netherlands at the Women’s Softball World Cup Finals 2024

“In Amerika leeft men voor de sport. Iedereen kent softbal en iemand die de sport speelt. Softbal is daar zo groot. Mijn tijd in Amerika is één lange, bijzondere ervaring geweest.” Aan het woord is de 22-jarige Sterre den Duijn. Afgelopen mei keerde ze na vier jaar in de Verenigde Staten en het behalen van haar bachelor terug naar Nederland. Haar ervaringen neemt ze mee naar de eerste WK-finaleronde die ze gaat spelen met Team Kingdom of the Netherlands.

Toen ze naar Amerika vertrok, had ze al twee jaar op het KNBSB – topsportcentrum gezeten. “Dat heeft me wel geholpen, zowel sportief als mentaal. Ook in Nederland trainde ik twee keer per dag, ging ik naar school en woonde ik op mezelf. Ik had geleerd hoe om te gaan met de druk en afspraken, mijn time management op orde te hebben. Dat is belangrijk geweest om de oversteek makkelijker te maken. Natuurlijk blijft het een grote stap en heb ik het de eerste weken ook lastig gehad. De afstand, de taal – ik spreek wel Engels, maar dat komt niet zo gemakkelijk als je moederstaal. Op gegeven moment zei mijn vader: ‘Jij spreekt beter Engels dan zij Nederlands. Ze verstaan je echt wel.’ Toen kon ik het loslaten. Het team daar hielp me ook goed, het was een fijne omgeving om in te zitten.”

‘Laten zien wat ik kan’

Terug in Nederland was het ook weer even schakelen en het selectiemoment volgde snel. “Dat was heel spannend. Ik was lang weggeweest, trainde pas een maand mee. Het maakte me best onzeker dat ik er zo kort bij zat. Tegelijkertijd heb ik hard getraind, laten zien wat ik kon. En toen kreeg ik te horen dat ik mee mocht.. .” De opluchting en blijdschap is een kleine week na dato nog altijd hoorbaar in haar stem. Blij: “Dat moment was echt een ontlading, de onzekerheid viel van me af: ik mag mee en ik heb er zo een zin in!”

“Het altijd hard willen gaan in alles, het doorzettingsvermogen, het leven voor de sport en om kampioenschappen behalen; het is die drive die ik meeneem vanuit Amerika naar de WK. Of ik nu op het veld sta of mijn teamgenoten vanaf de bank aanmoedig: ik geef 120%. Als ik mag spelen, wil ik laten zien wie ik ben. Spelen zoals ik weet dat ik kan spelen. Ik kan snel switchen tijdens een actie, behoud het overzicht, vooruitdenken. Iedereen heeft zijn eigen taak, maar als team spelen we voor elkaar. Als dat goed samenvalt; onze taak goed uitvoeren, elkaar daarop vertrouwen én dat stapje bijzetten voor de ander, dan geloof ik zeker in onze kansen.

Bak aan ervaring

“Omdat ik nog niet zo veel internationale ervaring heb, zijn de WK voor mij ook een moment om heel veel te leren van mijn teamgenoten. De meiden in mijn team hebben een bak aan ervaring – hoe om te gaan met de druk, hoe het werkt en voelt in bepaalde situaties. Ik voel me op mijn gemak binnen het team, ben nu en ook afgelopen jaar met open armen ontvangen. Dat is een fijn gevoel. Ik kan mezelf zijn en voel me vrij om me uit te spreken als dat nodig is.”

Is er dan niks geen spanning voor de nieuwe WK-ganger? “Op dit moment voel ik al wel wat gezonde spanning, ook omdat ik dit nog nooit heb meegemaakt.” Een lach en dan zelfverzekerd: “Die zal ik ook wel voelen bij aanvang van de wedstrijden, maar ik weet dat ik dat snel onder controle heb.”