LINDSEY MEADOWS-OOSTERVELD KIJKT TERUG OP 14 JAAR TEAM KINGDOM OF THE NETHERLANDS WOMEN’S FASTPITCH SOFTBALL
Vijf maanden geleden speelde Lindsey Meadows-Oosterveld haar laatste wedstrijd voor Team Kingdom of The Netherlands. Het team waar ze, met een aantal tussenpozen, veertien jaar met trots voor uit is gekomen. “Het Koninkrijksteam betekent heel veel voor mij. Ik heb altijd veel energie gekregen van de meiden in het team en om op dit niveau te kunnen spelen. En om jonge meiden te kunnen inspireren dat ze daar ook kunnen komen, om groot te dromen. Softbal is een kleine sport, maar dat betekent ook dat je gezien wordt. Als je doorzet, hard werkt en er echt voor gaat, dan kun je de top bereiken. Deelnemen aan een WK, de Olympische Spelen. Dat is zo mooi.”
De emotie is tijdens het gesprek bijna tastbaar. De liefde voor de sport zit dan ook diep bij Lindsey. En dat voelde ze écht toen ze na haar schouderoperatie in 2018 langdurig moest revalideren. “Ik miste achtereenvolgens het WK 2018 en het OKT in 2019. Vooral het missen van die laatste heeft veel invloed op mij gehad. Ik werkte hard aan mijn terugkeer, maar ik was niet op tijd fit. Ik vond het heel moeilijk dat het me niet lukte. Ik miste softbal in die periode zo erg. Alsof ik een stuk van mezelf kwijt was. Toen wist ik; ik wil door. Ik heb nog zoveel drive, met de meiden, als team. Je zag dat iedereen aan het groeien was, het vertrouwen dat we in elkaar hadden. De toekomst zag er goed uit en ik wilde daar deel van uitmaken. Het ervaren.”
Elkaar beter maken
Het zelf ervaren én haar ervaring delen. Want navraag bij een aantal teamgenoten leert, dat het helpen van anderen één van Lindsey’s grote krachten is. ‘Ze is behulpzaam en energiek met bakken softbal- en levenservaring’, aldus Dinet en Annemiek. En Lisa: ‘Ze heeft mij, toen ik in Jong Oranje zat, echt onder haar vleugel genomen en haar ervaringen met mij gedeeld. Dat kan ze als geen ander en dat inspireert mij nog steeds’. Heel even is Lindsey stil als ze deze woorden hoort, om dan enthousiast te vervolgen: “Ja, ik weet dat ook nog, dat was een mooi concept. In 2018 gingen we samen trainen met jong oranje zodat zij konden zien wat wij deden. Lisa en ik waren aan elkaar gekoppeld, zij was echt één van de jongere meiden. Zij mocht uiteindelijk als eerste reserve mee naar het WK 2018, een mooie ervaring voor haar.”
“Ik trek snel naar mensen toe om ze thuis te laten voelen. Ook naar de andere pitchers. Ik had vertrouwen in mezelf. Het maakt iedereen beter en dus het team sterker als we onze kennis en ervaring delen. Onze teamcultuur is echt belangrijk. Bovendien, als pitcher kun je het niet in je eentje doen. We hebben elkaar nodig en we gunnen het elkaar ook. Wij hebben echt een doel voor ogen en daarvoor moeten we elkaar steunen en helpen. Om de top te halen, moet iedereen op haar best presteren. De laatste jaren ben ik van de starter naar de reliever rol gegaan. Een rol die ik kon accepteren, juist door deze cultuur.
‘Lindsey in vijf woorden? Grappenmaker, passievol, doorzetter, behulpzaam, bakken met energie’ – Dinet & Annemiek
Met een grapje het ijs breken
Het woord grappen valt ook vaak in combinatie met haar naam. Lindsey moet hard lachen, haalt direct ook hetzelfde voorbeeld als Dinet aan van het EK 2022, waar ze een bal in haar gezicht kreeg en met verschillende breuken en een zware hersenschudding het veld afging. “We deden met het team altijd een bepaald ok-signaal, vaak als grapje. Toen ik het veld afging deed ik dat nog even naar het team. Zij wisten toen dat ik ok was, maar ze dachten ook allemaal: ‘dat ze dat nu ook kan doen’. Een grapje tussendoor om het licht te houden als er veel spanning was, deed ik ook vaak. We zijn altijd heel gefocust, soms moet je even een beetje loskomen om weer beter te kunnen presteren.”
Laatste wedstrijd
De blessures, die pas laat in haar carrière kwamen, hebben impact gehad. Vooral de hersenschudding heeft haar veel gedaan; de gevolgen ervan bleven lang doordreunen. “Ik merkte dat het programma mij daarna zwaarder viel. Ik wilde bijblijven, nieuwe dingen leren, maar mijn progressie ging minder snel. En ik had veel meer rust nodig had.”
Op het moment dat het team de besprekingen houdt voor 2024 en duidelijk wordt dat ze na het WK de selectie willen vernieuwen op weg naar de Olympische Spelen in 2028, weet Lindsey direct dat dat voor haar wat kan betekenen. “Ik was 41 jaar. Ik kon niet duidelijk voor de Olympische Spelen gaan, wist dat ik realistisch gezien een kleine kans had om dat te halen. Het ging niet zo makkelijk meer en ik heb ook mijn gezin. Ik ben het gesprek aangegaan en we hebben besloten dat het WK mijn laatste toernooi werd in het Kingdom shirt. Eén die ik absoluut nog wilde meepakken.”
Haar laatste wedstrijd speelde ze, hoe mooi, tegen Team USA. Een team waar ze naar eigen zeggen geen kans had om bij te komen. Het Koninkrijksteam was overigens nooit een tweede keus, maar een keus met het hart. “Ook als Team USA me had gevraagd, had ik het niet gedaan. Dit is mijn team.”
