Na te zijn hersteld van een zeer ernstige voetblessure die haar bijna heel 2024 aan de kant hield, is Eva Voortman voor Charros de Jalisco van start gegaan in de tweede editie van de Liga Mexicana de Softbol, de Mexicaanse profcompetitie. Redacteur Herman Hiemstra sprak met haar na haar terugkeer in Nederland en dit artikel is deel één van het interview.
Je hebt gespeeld voor Charros de Jalisco – de kampioen van 2024. Ben je nog met andere teams in gesprek gegaan?
‘Nee, ik ben door Charros gevraagd en heb daar “ja” op gezegd. Daarna ben ik niet meer in gesprek gegaan met andere teams. Er was vanuit hun organisatie vertrouwen dat ik in januari fit aan de start zou staan. Dat heb ik geweldig gewaardeerd.’
Je bent in meerdere wedstrijden van de reguliere competitie tot MVP uitgeroepen. Krijg je daar een tastbaar bewijs van (certificaat of oorkonde)?
‘Nee, althans bij mijn team niet. Bij andere teams misschien wel. Ik vond het een bijzonder concept. De cijfers reflecteren niet altijd wat er met een team of in een wedstrijd gebeurt.’
Je speelt altijd met rugnummer ‘19’. Ook in Mexico draag je dit nummer weer. Heeft nummer 19 een speciale betekenis voor je?
‘Ja en nee. Toen ik het nummer voor het eerst kreeg, was het vanwege de maat. Maar tegenwoordig hoort het gewoon bij mij. José Bautista – een bekende MLB speler uit de Dominicaanse Republiek droeg het ook. Hij speelde voor hetzelfde college als waarvoor ik speelde. Een mooi toeval.’
In de laatste wedstrijd van het reguliere seizoen versloegen jullie de latere kampioen (Diablos Rojos) om vervolgens de twee eerste wedstrijden van de play-offs ruim te verliezen. Hoe verklaar je dat?
‘Het kan in korte tijd soms beide kanten op heel hard gaan. Bij ons speelde de factor vermoeidheid een belangrijke rol. Wij hadden slechts één dag rust omdat wij ons pas in de laatste wedstrijd van de reguliere competitie kwalificeerden. Daar komt nog bij dat wij drie dagen daarvoor ook al alles moesten geven om de goede uitgangspositie voor de laatste wedstrijd te houden. Je wilt dan natuurlijk op adrenaline en wilskracht blijven winnen. Maar dat lukte niet gelijk. Diablos Rojos had een goed team, dus zij verdienden ook de winst.’
